Ocena i przygotowanie podłoża
Podłoga drewniana wykonana jest z materiału naturalnego i ze względu na jej charakter i jej ciągłą pracę bardzo ważne jest odpowiednie podłoże na którym zostanie ułożona.
Istotne jest, żeby podłoże było równe, wytrzymałe i o odpowiedniej wilgotności. Te trzy kryteria są podstawowym i niezbędnym warunkiem uzyskania podłogi odpornej na różnice naprężeń powstających w drewnie w trakcie użytkowania podłogi drewnianej.
Ważne jest także to, aby na powierzchni podłoża nie występowały oznaki jego łuszczenia, które świadczą o nieprawidłowym wiązaniu i twardnieniu wylewki. Może to prowadzić do tego, że przyklejone elementy drewniane oderwą się wraz z warstwą podłoża.
Niedopuszczalne są też zabrudzenia powierzchni wylewki np. pozostałości farb czy gipsu.
Ocena podłoża
Równość podłoża
Równość podłoża sprawdza się za pomocą dwumetrowej łaty, przykładając ją w dowolnych miejscach i kierunkach. Odchylenie powierzchni podkładu od płaszczyzny poziomej nie powinno przekraczać 2 mm na długości 1 metra i 5 mm na całej długości.
Wytrzymałość podłoża
Najlepszym i najszybszym sposobem oceny wytrzymałości podłoża jest próba z ostrym metalowym przedmiotem. Przy tej próbie wykonuje się szereg równoległych linii w odstępach 5 – 10 mm, w dwóch prostopadłych do siebie kierunkach. W przypadku podkładu mocnego skutkiem zarysowań jest jedynie zmiana barwy podłoża. W przypadku podkładu słabego widoczne będą wgłębienia a jeżeli dodatkowo na przecinających się liniach podłoże wykrusza się, a rysy są głębokie, to taki podkład nie nadaje się do układania na nim podłogi drewnianej.
Wilgotność podłoża
Dopuszczalna wilgotność podłoża dla podłóg drewnianych zależy od rodzaju podłoża i wynosi odpowiednio < 2,0 % CM w przypadku podłoża cementowego i < 0,5% CM – dla podłoża anhydrytowego.
Pomiar wilgotności podłoża wykonywany jest przy pomocy wilgotnościomierza HYDROMAT CM firmy GANN. Urządzenie to służy do określania wilgotności podłoży betonowych, przy pomocy metody chemicznej z zastosowaniem węgliku wapnia czyli karbidu. Podczas pomiaru następuje rozkładu karbidu przez wodę i w wyniku tej reakcji wydziela się gaz acetylenowy, który powoduje wzrost ciśnienia w stalowej butli. Wynik, czyli zawartość wody w próbce, widoczny jest na manometrze.
Jeżeli podłoże jest mocne, jego powierzchnia jest równa i czysta, a wilgotność wynosi poniżej 2% CM to można przystąpić do gruntowania.
Przygotowanie podłoża
Wyrównywanie powierzchni podłoża
Jeżeli powierzchnia podłoża nie jest wystarczająco równa można:
- wyszlifować nierówności szlifierką do betonu
- wkleić matę wyrównującą
- wylać masę samopoziomującą
- zastosować masę naprawczą
- zamontować płyty OSB (płytę OSB często montuje się w celu podniesienia poziomu posadzki pod parkiet)
Wzmacnianie podłoża
Jeżeli podłoże jest słabe są dwa sposoby postępowania:
- usunięcie starej warstwy podkładu i położenie nowej
- wzmocnienie powierzchni już istniejącego podłoża poprzez:
- usunięcie najsłabszej warstwy podkładu poprzez frezowanie lub szlifowanie posadzki betonowej
- gruntowanie gruntem głęboko penetrującym – krzemianowym a następnie poliuretanowym i na koniec położenie maty rozprężnej wiskozowej
- klejenie maty wzmacniającej
- miejscowe naprawienie wylewki przy zastosowaniu żywicy epoksydowej
- miejscowe naprawienie wylewki przy zastosowaniu specjalnych klamr scalających popękaną wylewkę
Gruntowanie podłoża
W celu zlikwidowania pylenia i zwiększenia przyczepności kleju podłoże należy zagruntować profesjonalnym gruntem, odpowiednio dobranym do rodzaju kleju i stanu podłoża. Jeżeli wilgotność podłoża przekracza dopuszczalne normy należy zastosować odpowiedni grunt odcinający. Do wilgotności do 5% CM stosuje się grunty poliuretanowe, od 5-10% CM grunt epoksydowy.
O sposobie wyrównania, wzmocnienia i gruntowania podłoża powinien decydować profesjonalny parkieciarz.